“We waren onafscheidelijk. Typisch zo’n vriendschap waarvan je denkt: dit blijft voor altijd. Tot ze verliefd werd, en ik ineens overbodig leek.”
Sophie (32) vertelt openhartig over het moment dat haar beste vriendin haar uit het oog verloor zodra er een man in beeld kwam – en hoe ze nu ineens weer toenadering zoekt.
“Ze had ineens geen tijd meer voor mij”
Sophie en Laura leerden elkaar kennen tijdens hun studie. Vanaf het eerste moment klikte het.
“Het voelde alsof ik eindelijk een zielsverwant had gevonden. We deden alles samen: nachtenlang bellen, huilen van het lachen, vakantieplannen maken. Als iemand me vroeg wie mijn beste vriendin was, zei ik zonder twijfel: Laura.”
Maar dat veranderde toen Laura verliefd werd.
“In het begin gunde ik haar alles. Ik was blij voor haar. Maar binnen een paar weken kreeg ik nog maar mondjesmaat een reactie op mijn berichten. Afspreken? Dat lukte opeens nooit meer. En als het al doorging, dan was haar vriend er ook bij.”
“Ik hoorde dingen via Instagram die ik vroeger als eerste wist”
Het contact verwaterde. Niet door een ruzie, maar door stilte. En dat deed pijn.
“Vroeger was ik haar eerste belletje als er iets gebeurde. Nu zag ik op Instagram dat ze samenwoonde. Of een weekendje Parijs had gehad. Alsof ik een volger was geworden in plaats van een vriendin.”
Toch besloot Sophie niets te zeggen. “Ik dacht: laat haar maar even in die verliefde bubbel zitten. Ze komt wel terug.”
Maar dat gebeurde niet.
“Na maanden stilte kreeg ik ineens een bericht van haar”
Zes maanden gingen voorbij. Tot Sophie op een doordeweekse ochtend een appje kreeg.
“‘Hee lieve jij. Ik mis je. Zullen we binnenkort koffie doen?’ stond er. Mijn hart sloeg over. Natuurlijk miste ik haar ook, maar ergens voelde het… ongemakkelijk. Waarom nu?”
Ze spraken af in een koffietentje. Laura vertelde dat het niet zo lekker liep met haar vriend. Dat ze Sophie miste. En dat ze zich schaamde voor hoe ze was weggegaan.
“Ik wilde geloven dat ze me echt miste. Maar diep vanbinnen dacht ik: zou je hier ook zitten als het tussen jullie nog goed ging?”
“Ben ik haar back-up vriendin?”
De ontmoeting liet Sophie met gemengde gevoelens achter.
“Ik heb geen hekel aan haar. Maar ik voel me wel gebruikt. Alsof ik alleen belangrijk ben zolang zij geen partner heeft. Dat doet wat met je zelfbeeld. Was ik er echt alleen maar om de leegte op te vullen?”
Toch is het lastig om definitief afstand te nemen.
“Je deelt zoveel herinneringen, zoveel jaren samen. Je wil niet zomaar zeggen: dit was het. Maar ik weet ook niet of ik haar weer volledig durf toe te laten.”
“Vriendschap moet geen pauze-knop zijn”
Veel vrouwen herkennen dit patroon: een diepe vriendschap die ineens verdwijnt zodra de liefde in beeld komt. Sophie merkte het ook in haar omgeving.
“Toen ik dit verhaal vertelde op werk, zei een collega: ‘Dat had ik ook met mijn beste vriendin.’ Blijkbaar gebeurt het vaker dan we denken.”
Toch blijft het knagen.
“Ik geloof in vriendschappen die standhouden, ook als het leven verandert. Liefde moet iets toevoegen, geen ander weghalen.”
Heb jij dit ook meegemaakt?
Ben jij weleens ‘achtergelaten’ door een vriendin zodra ze een relatie kreeg?
Of ben je juist degene geweest die het contact liet verwateren?
Laat je verhaal achter in de reacties – we zijn benieuwd naar jouw ervaring.
Namen zijn gefingeerd in verband met privacy.